Ani postępowanie restrukturyzacyjne, ani też postępowanie upadłościowe nie może być prowadzone bez poszanowania interesu wierzycieli.
Celem postępowania restrukturyzacyjnego jest uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika przez umożliwienie mu restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami, a w przypadku postępowania sanacyjnego – również przez przeprowadzenie działań sanacyjnych, przy jednoczesnym zabezpieczeniu słusznych praw wierzycieli. Czasami interes wierzyciela wysuwa się na pierwszy plan i zadaniem nadzorcy sądowego lub zarządcy jest takie działanie, aby wierzyciel nie doznał uszczerbku. W odniesieniu do postępowania upadłościowego powinno być ono prowadzone w taki sposób, aby roszczenia wierzycieli mogły zostać zaspokojone w jak najwyższym stopniu. Dotyczy to także czynności realizowanych przez syndyka, które powinny być uzasadnione ekonomicznie, racjonalne, a przede wszystkim mieć umocowanie prawne.
Świadomość praw wierzyciela, aktywny udział w postępowaniu, kontrola i weryfikacja działań organów postępowania mogą mieć niebagatelne znaczenie dla efektów restrukturyzacji, albo upadłości.
Czym będzie więc świadomy udział w postępowaniu? To znajomość znaczenia zgromadzenia wierzycieli, kontrola działań organów poprzez radę wierzycieli i uczestnictwo w niej, analiza sprawozdań składanych w postępowaniu restrukturyzacyjnym czy upadłościowym, głosowanie nad układem za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, analiza propozycji układowych, testów prywatnego wierzyciela, testu zaspokojenia czy dokumentów znajdujących się w aktach i gromadzonych w systemie Krajowego Rejestru Zadłużonych, a także ocena planów podziału etc. To tylko przykładowe elementy, na które racjonalny wierzyciel powinien zwracać uwagę, jeśli nie chce na postępowaniu stracić, a zyskać. Przy świadomym podejmowaniu decyzji można bowiem doprowadzić nie tylko do minimalizacji straty, ale niejednokrotnie do odzyskania należnych wierzycielowi środków w całości.